Knallende kleuren
Voordat ik moeder werd had ik best een mooi gestyled huis. De meeste items waren met zorg door mij bij elkaar gezocht en de kleuren van de meubels, muren en kussens matchen daar dan weer bij uiteraard. Ik ben nogal van het wit en natuurtinten dus ook de baby-uitzet, waar ik enthousiast helemaal op los kon gaan, paste perfect in mijn o, zo, serene en rustige interieur. Sereen totdat ”De wereld van het gekleurde speelgoed’ zijn intrede deed… (lees je even mee?)
Houten speelgoed in naturel tinten. Een spierwit boxkleed (what was I thinking?).
Een witte box en een aantal zachte crème-kleurige en lichtgrijze knuffeltjes lagen klaar om vast gegrepen te kunnen gaan worden door de baby waar we zo naar uitkeken.
Ik denk dat het, al in de kraamtijd, tot me begon door te dringen dat mijn kleurenkeuze geen stand zou houden.
Stiekem wist ik natuurlijk al lang dat baby’s juist getriggert worden door felle kleuren. Dat ze juist veel sneller de primaire kleuren kunnen waarnemen, dan de naturel nuances waarmee ik mijn baby wilde gaan bekoren.
Ik wist het wel. Maar ja…het oog wil ook wat. En daarmee bedoel ik dus vooral míjn ogen in plaats van die van het mensje waar het nu juist om ging bij al dat speelgoed, die box, die kleden en (niet veel later) ook dat potje voor de zindelijkheidstraining.
Color my life, baby!
Dát is wat mijn beide kinderen mij vooral lieten zien. En waar ze tot aangetrokken waren. Kleuren, liefst harde felle en het liefst ook veel verschillende.
Rood, blauw, groen, geel. En vlak daarna paars, bruin, oranje en de rest van het regenboogpallet.
Het kwam er allemaal in. In huize ‘stylish sereniteit’.
Ik heb het maar los gelaten. En me over gegeven aan de bonte stoet gekleurd speelgoed waarmee mijn kinderen met veel plezier leerden ontdekken, grijpen, aanraken, stoeien, draaien en rollen.
Het oog wil ook wat. Net als het hart.
Het moederhart. Want dat wil vooral een blij, spelend kind.
En een huis vol kleur, vrolijkheid en een bonte mengelmoes?
Dat voelt sindsdien vooral als ‘Thuis’.
Waar sereniteit ontstaat, juist door het samen zijn middenin onze kleurrijke bende.