Bang zijn

Toen een paar maanden geleden iemand van de ‘puf club’ vroeg of onze kinderen ook bang waren voor een monster onder het bed, keken Harrie en ik elkaar aan, want Riv slaapt heel goed en heeft een monster knuffel in bed die hij erg leuk vind. Maar helaas ook Riv is tegenwoordig in bed ergens bang voor, maar dan niet voor monsters.

 

We wonen in een in een prachtige oude boerderij, al zeg ik het zelf ;). Boven hebben we een schuin dak en dus dakramen. Daar hoor je dus ’s nachts heel romantisch de regen op tikken. Nou moet ik zeggen dat ik er weinig romantisch aan vindt en eigenlijk vooral irritant vind. Waarschijnlijk voelt Riv dat. Want sinds een week slaapt Riv niet meer als het regent. Hij wordt er wakker van en wordt er erg verdrietig van. Heel lastig want we kunnen er weinig aan veranderen.

Nu hebben we al uitgelegd aan hem dat de regen heel goed is, want de bomen en bloemen drinken van de regen. Dat vond hij allemaal heel mooi klinken en was daar ook erg enthousiast over. Maar terwijl we dit vertelde reden we in de auto en regende het dus. Daar werd hij ook verdrietig en bang van, en wilde een hand van ons vast houden.

Een paar dagen geleden werd ik midden in de nacht wakker van zijn gehuil. Dus ben ik meteen naar hem toe gegaan. Hij lag nog ‘lekker’  op zijn buik met zijn duim in de mond maar huilde hard. Ik vroeg wat er was, en hij zei: ‘regen’. Ik dacht even na en had ooit ergens gelezen dat je zijn angsten wel serieus moet nemen maar niet moet over drijven. Dus zei ik; ik zie dat je verdrietig bent. Toen hebben we even samen geknuffeld en samen het liedje ‘tikke takke regen’ gezongen. Dat vond hij leuk en hij was weer rustig. Maar helaas was dat van korte duur. Uiteindelijk hebben Harrie en ik beide dit nog een paar keer gedaan. Maar helaas zonder succes. Dus dan maar even bij os in bed. Nou dat was groot feest! Voor Riv dan ;). Nou ook wel een beetje voor mij, want ik kreeg de hele tijd allemaal kusjes en papa kietelde hij wakker zodra hij merkte dat papa dreigde is slaap te vallen ;). Lola ligt nog bij ons op de kamer dus daar kon hij ook mee keten, dat vond hij ook erg leuk. Dus na een uur toch maar weer terug naar zijn eigen bed. Gelukkig was de regen opgehouden en viel hij uit eindelijk weer in slaap. Maar helaas was het nacht erna weer raak.

 

Dus hoe nu verder? Ik heb inmiddels boekjes gereserveerd bij bieb. 1 over bang zijn en 1 over storm. Hopelijk dat dat iets oplost. Hebben jullie nog tips voor ons?

Dragen:

Het idee dat alleen hippie mama’s en papa’s hun kindje in een draagdoek dragen, zijn we inmiddels wel voorbij. Toch?

 

Riv heb ik wel veel gedrage